Krioterapia

Krioterapia, znana również pod pojęciem zimnolecznictwa, polega na obniżeniu temperatury skóry oraz tkanek położonych pod nią.

W momencie ochłodzenia konkretnej okolicy ciała doprowadza do utraty tzw. „komfortu cieplnego”. Powoduje to, że nasz organizm uruchamia procesy, które mają na celu zatrzymać utratę ciepła z tej okolicy ciała i przywrócić utracony komfort cieplny.

Do procesów tych zaliczamy skurcz naczyń krwionośnych skóry oraz tkanki podskórnej, powoduje to zmniejszenie przepływu krwi w tej okolicy, a co za tym idzie zmniejsza ilość ciepła oddawanego otoczeniu przez organizm.

Co więcej, skurcz naczyń skóry powoduje, że krew jest przemieszczona do głębiej położonych tkanek i struktur w naszym organizmie zwiększając jej przepływ przez duże naczynia krwionośne. Powoduje to, że zimno aplikowane na skórę przenoszone jest wraz z krwią do pozostałych struktur ochładzanej okolicy.

Zabiegi krioterapii wykonywane są przy pomocy specjalnych aparatów, które wykorzystują ciekły azot bądź dwutlenek węgla.

Temperatura powietrza, która wydostaje się z aparatów zależy od rodzaju użytego gazu i wynosi około -70oC w przypadku dwutlenku węgla i około 120oC w przypadku azotu.

Czas trwania zabiegu waha się od 1 do 3 minut w zależności od rodzaju użytego gazu i ,co ważniejsze, indywidualnej tolerancji pacjenta na zimno.

Okolica poddawana zabiegom powinna być SUCHA!!

Wskazania do zabiegów krioterapii:

  • stany po urazach i przeciążeniach w czasie do 5 dni od urazu
  • obrzęk po złamaniu kości oraz zwichnięciach i skręceniach stawów
  • ostre zapalenie tkanek miękkich (np. więzadła) okołostawowych
  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) w okresie ostrym bądź zaostrzenia
  • stany bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów
  • stany wzmożonego napięcia mięśni jako zabieg poprzedzający ćwiczenia z zakresu kinezyterapii
  • obrzęki limfatyczne

Przeciwwskazaniami do krioterapii miejscowej są:

  • uczulenie oraz nadwrażliwość na zimno
  • choroba Raynauda
  • zaburzenia troficzne
  • zaburzenia czucia
  • znaczna niedokrwistość
  • nowotwory
  • odmrożenia
  • zaburzenia mikrokrążenia tkanek (np. w miażdżycy zrostowej tętnic, cukrzycy, przewlekłej niewydolności żylnej)
  • ciężkie choroby serca i układu krążenia (m. in. choroba wieńcowa serca, nadciśnienie)
  • choroby neurologiczne
  • parestezje
  • polineuropatie